از الان تا دوازده ساعت خوش باور باشیم

بیاییم یک بار هم که شده خرافاتی باشیم و زود باور . جدی میگم . دیشب موقع خواب به این موضوع فکر کردم . اگر 21 دسامبر ( یعنی همین امشب ) آخر دنیا باشه ، چه اتفاقی میافته . نگاه مون رو مثبت کنیم به قول دوستی : " از هر مانع سکو بسازیم . " 

آره اگر همین امشب آخر دنیا باشه  و فرصت ما همین دوازده ساعت ،چقدر کار ناتموم داریم ؟ بیاییم راحتتر برخورد کنیم . 

 آخرین باری که به مادر بزرگ سر زدیم کی بود ؟ 

آخرین باری که دست پدرمون رو فشار دادیم چی؟ 

یا آخرین باری که تو چشم مادرمون نگاه کردیم ؟ 

اگه زن داریم یا شوهر آخرین باری که بهش گفتیم : "دوستت دارم " کی بوده ؟  

اگه بچه داریم ، آخرین باری که بغلش کردیم و بوسیدیمش چی ؟

و خیلی از سوالات این چنینی دیگه . 

 خدا رو شکر ، این فرضیه علمی مسخره درست مصادف شده با شب یلدا و ما ایرانی ها مراسم با شکوهی در این شب عزیز داریم . رفتن به خانه ی بزرگان فامیل و خوش گذراندن و تا پاسی از شب کنار این عزیزان بودن . یعنی حداقل تا زمان پایان دنیا . چقدر خوبه که اگر این شایعه درست هم باشه ما کنار ریشه هامون باشیم .  

یلدای همه مبارک خصوصا پدر بزرگها و مادر بزرگهای مو سپیدی که هر تار موی سپیدشون یادآور یکی از غصه های ماست .