یه برکه و یه دنیا اشک حسرت

باز هم غدیر و بیعت و اشک چشم .

عجیبه که این عید و این بیعت و این بیابان و این برکه ، من رو یاد مدینه و کوچه و اشک کودکان بی مادر و آتش میاندازه .

یه وقت تلی از جهاز شتر و یه جا تلی از هیزم و خاشاک و آتش . یه جا علی دست تو دست پیامبر بود و جای دیگه گوشه نشین نخلستان .کنار برکه دلخوش به فاطمه بود و توی مدینه عزادار فاطمه . عجیبه که اونهایی که امروز دست شون را برای بیعت با علی بالا بردند فردا همون دست رو به صورت ناموس علی زدند .

یا علی ، تو رو به دستی که دستت رو بالا برد ، دست ما رو رها نکن . 

عید همه علی دوستان مبارک .